این روزها، هر روز که می گذرد بویی آشنا به مشاممان می خورد که روحمان را نوازش می دهد و به آن طراوت می بخشد. این بو چه می تواند باشد که اینگونه عاشقان را عاشقانه به سوی خود فرا می خواند؟ به همین خاطر ما هم همراه دلدادگان شدیم و منشأ این بو را پی گرفتیم تا رسیدیم به یک سفره عظیمی از انواع نعمتها و رحمتهای خداوندی که در آن به طرز مرتب و دلنشینی و حکمت آمیز چیده شده بود.

یک سفره بزرگ و عظیمی که به مدت یکماه گسترده شده و میزبان هم همان خالق یکتا، قدرت والا، رب وپروردگار ما، خدای رحمان است خداوندی که رحمتش را عام و خاص فرا گرفته. خداوندی که رحمتش را از منکرانش نیز دریغ نکرده است چه برسد به دوستدارانش. اما حالا توی این مدت یکماهه می خواهد از مهمانان خود پذیرایی کند. وقتی  ثروتمندی یا قدرتمندی بساط میزبانی را پهن میکند چنان به مهمانان میرسد که آنها از آن مهمانی ممکن است بهره هایی ببرند. حالا این قادر متعال، رزاق بی نیاز،قدرت یکتا، بساط میزبانی خود را پهن کرده است و از انواع نعمتها و رحمتها از مهمانان خودپذیرایی میکند. این قادر متعال در طول سال یعنی 12 ماه، یک ماه را به نام خود یعنی رمضان قرارداد و این فرصت را به مهمانان داد تا بتوانند فقط خودشان باشند و خودشان. تنها با میزبان باشند و با او به معنای واقعی عشق بازی کنندو هستندمهمانانی که بهره های کافی می برند و این برایشان لذت بخش است . ماچه می د انیم این عشق چیست و لذتش کدام است؟!!. ما همانندکودکان بازیگوشی هستیم که وقتی به مهمانی دعوت می شویم دنبال شیطنت و بازیگوشی هستیم و وقتی به خود می آییم که بساط سفره را جمع کرده اند و از آن سفره جز اندک چیزی عایدمان نشده است.

اگر خوب به این سفره و این مهمانی نظری بیندازیم در می یابیم که این  میزبان در این مدت کتاب راهنمای سعادت و کمال بشریت را یعنی همان قرآن کریم، برای زمینیان توسط آخرین رسولش نازل کرده است.

اگرخوب نظر بیندازیم می بینیم که در این یکماه، شبی را قرار داده است به نام شب قدر، که هیچ شبی به پای فضیلتهایش نمی رسد و آن برابر است با هزارماه و مقدرکرده است که در آن یک شب تقدیر و سرنوشت یکساله ما را بنویسند و به تایید آخرین نماینده خدا برسانند. ما چه می دانیم که شب قدر چیست!! انا انزلناه  فی لیله القدر و ما ادرئک ما لیله القدر لیله القدر خیر من الف شهر، و واقعا که چه می دانیم شب قدر چیست؟ شب ارزش، شب تقدیر و سرنوشت یکساله!!

بازمی بینیم که با تمام گناهان و تقصیراتمان دعوت شده ایم تا فرصتی دوباره پیدا کنیم که بتوانیم خودمان را بشناسیم و توبه کنیم و زندگی را از نو آغاز کنیم چون ماهی است که به ما وعده آمرزش داده شده است.

باز خواهیم دید که در این مدت شیاطین و ابلیس قسم خورده ای که قرار است تا روز معلوم بشر را به گمراهی بکشانند و از راه خدا دور نمایند را با غل و زنجیر بسته اند تا مزاحم مهمانان ایزد منان نشوند و مهمانان بتوانند به دور از دشمن بیرونی، با همان دشمن درونی ، یعنی همان دست پرورده و تربیت شده شیطان یعنی نفس اماره بجنگند و افسارش را به دست گرفته و رامش  کنند.

مشاهده خواهیم کرد خوابی که اگر از حد معمول بگذرد خداوند از آن بیزاری جسته است و همان خواب در این مدت برای مهمانان یکنوع عبادت محسوب می شود. نه فقط خواب بلکه نفس کشیدنمان ، قدم زدنمان و…. عبادت خواهد بود همچنین میزبان از بوی دهان روزه دارخود مباهات میکند و از آن خوشش می آید.

ماهی که در آن برای خواندن هر آیه از کلامش، ثواب ختم قرآن می نویسند، ماه رحمت، ماه آمرزش،ما استجابت دعا، ماه خودسازی و سوزاندن گناهان. ماهی که ارواح مردگان را آزاد می کنند و موقتا عذاب را آنها بر می دارند به غیر از افراد خاص، و… و هرچه بگویم باز  هم  کم است و از قدرت درک و فهم من خارج است. و ما چه می دانیم که این ماه چیست و شب قدرکدام است؟ و ما ادرئک ما لیله القدر….

ما همچون کودکی هستیم که گوهر گرانبهایی را در اختیارمان گذاشته اند و قدرش را نمی دانیم و اگر رهگذری آن گوهر را با پفکی معاوضه کند با کمال میل خواهیم پذیرفت چون در نزد ما پفک ارزشمندتر است تا گوهر زیرا نمی دانیم آن گوهر چیست و چه ارزشی دارد؟

از خدا می خواهیم که به ما معرفت بیشتری عنایت  کند تا بتوانیم  قدر این گوهر را بدانیم و خدا را نیز شاکریم که یک فرصتی دیگر به ما داد و به مهمانی فراخواند تا بتوانیم توبه کرده و از او آمرزش بطلبیم و بدا به حال آنکه در اینمدت آمرزیده نشود و چه بدبخت و چه شقی خواهد بود.

التماس دعا