راه دوطرفه

در این دنیای مجازی، هرکسی می تواند یه گوشه ای برای خود اختیار کند و دیدگاهها، نظرات، برنامه، مقاله یا پژوهشهای خود را ارائه نماید و به نوعی خودنمایی کند. من هم گاهی اوقات به اون گوشه موشه ها سرکی می زنم و مطالبی را مطالعه می کنم که این مطالب ممکن است برایم مفید و یا بلااستفاده باشه. هرصاحب گوشه ای هم داره بر طبق آزادی بیان مطالبی را برای عرض اندام خود ارائه می کنه. اما نکته اینجاست که تا چه حد این آزادی وجود داره؟

چندی پیش به سایتها و وبلاگهایی روبرو شدم که مربوط به احزاب یا مذاهب مختلف بود که به نوعی مطالبی را در سایت خود گنجانده بودند و به خواننده تحمیل می کردند و سعی براین داشتند که دیگر احزاب یا مذاهب را باطل جلوه دهند و بدجوری به افکار و اعتقادات آنها حمله ور شده بودند. خب هیچ شخصی بدون خطا نیست بلکه بشر جایز الخطاست اما آنها چنان خطاهای طرف مقابل را مورد حمله قرار داده بودند و انگار خودشان و افکارشان بدون اشکال هستند بطوریکه فردی که مطالب آن سایت را مطالعه می کند طبیعتا ذهن و افکارش با آن مطالب همسو می شود و بدون اینکه به حق یا ناحق بودن آن مسئله توجه کند تحت تاثیر قرار می گیرد و ممکن است به طرف مقابل نیز بدگویی نماید.

به عنوان مثال یه وبلاگی را مشاهده کردم که جناحی یا حزبی را مورد انتقاد قرار داده بود و وقتی دقت کردم دیدم صاحب آن وبلاگ از احزاب مخالف است.(البته این نکته را یادآور شوم که من در اینجا نمی خواهم بحث سیاسی راه بیندازم و نمی خواهم بگویم حق با چه کسیست؟ بلکه از نحوه وجود این نوع انتقادات مطالبم را ارائه می کنم.) ایشان چنان طرف را مورد نقد و انتقاد قرار داده بود که خواننده ای هم که طرفدار آن حزب یا طرف مقابل باشد از آن شخص متنفر می شد.

و یا مثلا یه وبلاگ دیگری نیز در مورد طرفداری از تروریست، مطالبی را در مورد اعدام یکی از اعضایشان ارائه کرده بود و چنان به نقاط مثبت آن شخص و اینکه چه خدماتی را ارائه کرده است پرداخته بود بطوریکه خواننده برایش دلسوزی و از این اقدام مسئولین انتقاد نموده بود.

چرا اینگونه؟چرا جاده یکطرفه است؟ چرا یک جانبه به مسئله پرداخته شده؟ اگر حق با آنهاست چرا نیامده اند با طرف مقابل مناظره ای داشته باشند و این جاده را دوطرفه نمایند تا خواننده مطالب هر دو را بخواند و خود به حق بودن آن حکم کند. مطلبم اینجاست که اگر حق با شماست پس نباید در مناظره کم بیاورید چون دلایل محکمی برای حقانیت خود خواهید داشت. متاسفانه یه جاده یکطرفه و باز را در پیش خود دیده اند و چنان می گازند و از اینکه توانسته اند چند نفر را با خود همراه نمایند خوشحالند.

ما خوانندگان باید در این مواقع چگونه عمل نماییم؟ خب اکثر دوستان می توانند در مورد حق یا ناحق بودن، درست و نادرست بودن آن قضاوت نمایند اما همه که اینگونه نیستند!

رسول گرامی اسلام (ص) به این مطلب اشاره داشتند که در مقابل فتنه ها و نجات از آنها به قرآن متوسل شویم و از آن کمک بخواهیم. خداوند در قرآن کریم در مواجه با اینگونه رفتارها چه راهکاری را ارائه داده اند؟ در قرآن کریم می خوانیم:

» …فبشر عباد، الذین یستمعون القول فیتبعون احسنه اولئک الذین هداهم الله و اولئک هم اولوالالباب.(زمر/17 و 18 ) به بندگان بشارت آر ..آن بندگانی که چون سخن بشنوند نیکوتر عمل کنند آنان هستند که خدا آنها را هدایت فرموده و هم آنان به حقیقت خردمندان عالمند»

در آیه خداوند به کسانی بشارت می دهد که وقتی سخنی یا مطلبی را می خوانند زود قضاوت نمی کنند بلکه تمام سخنان و گفته های موافق و مخالف را می شنوند و عاقلانه می اندیشند. این افراد که اینگونه عمل می نمایند بر طبق آیه صریح قرآن، هم هدایت شده اند و هم خداوند به حقانیت عاقل و خرمند بودن آنها اشاره کرده است.

ان شاء الله خداوند ما را نیز جزء هدایت شدگان قرار دهد آمین.